(z gr. abazja „niemożność chodzenia” i philia „miłość”) – preferencja seksualna polegająca na odczuwaniu pociągu seksualnego do osób z dysfunkcjami narządów ruchu, w szczególności zaś tych, które używają urządzeń ortopedycznych takich jak kule czy wózki inwalidzkie. Wyraz abasiofilia został użyty po raz pierwszy przez amerykańskiego psychologa i seksuologa Johna Moneya w 1990 roku w pracy na temat parafilii.
Ode mnie personalnie:
Ja rozumiem, że pewne zjawiska wydają się być dziwne, że wpajają nam obrazek takiego a nie innego seksu, a wszelkie odejście id tej „normy” jest nazywane dewiacją, zaburzeniem celem uciemiężenia, zniewolenia, utrudniania życia innym ludziom. A ja na to: #wypierdalać ze stygmatyzacją! Póki człowiek bezpośrednio drugiemu człowiekowi krzywdy nie robi i nie działa wbrew jego woli to niech robi, co chce. Oczywiście nie dotyczy to aktów natury seksualnej wobec nieletnich, tych nie mogących wyrazić swojej woli oraz tych z zaburzeniami umysłowymi, które sprawiają, że nie wiadomo czy w danej chwili osoba jest poczytalna.
Życie seksualne ludzi powinno być ich sprawą i powinno być bogate i eksplorowane. Nikt nie powinien oceniać, a jedynie nazywać. Dlaczego coś od razu nazywać zaburzeniem czy dewiacja? To tak jakbyśmy wiedzieli dokładnie co jest norma, a wiemy tylko, co uznaliśmy za normę społeczną w danym społeczeństwie, w danej kulturze.
Coś, co u nas jest „nienormalne”, w innych krajach stanowi normę i na odwrót. Zatem: nazywać można, oceniać już nie.
-
-
-
autor: Nathalie Sonnenschine
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz